Relatieproblemen bij ADD gaan doorgaans dieper dan de bekende ADD onhebbelijkheden. Je relatie naar een hoger plan trekken vraagt bevrijding van het vermogen kwetsbaar en in verbinding te zijn (ook met jezelf), van hart tot hart. Relatietherapie begint dus bij jezelf.
Hoe komt het dat we ons zo vaak geleefd voelen door een innerlijk krachtenspel? Verkrampt of opgejaagd? Terwijl we ons zo graag vrij en in vrede met onszelf zouden willen voelen! In dit artikel brengen we het superego-complex in stelling: als 'plattegrond' en sleutel tot zelfbevrijding.
ADD-relaties gaan zelden over rozen. De ‘emotionele versmelting’ wordt extra belast door de kenmerken van ADD. De weg voorwaarts op het pad der liefde is paradoxaal genoeg: groeien in zelfbewustzijn en autonomie. Groeien in eigenheid (differentiatie) en verdiepende intimiteit gaan hand in hand.
In Scattered Minds legt Gabor Maté een overtuigend verband tussen AD(H)D en vroegkinderlijk trauma. Het levert belangrijke ontbrekende puzzelstukjes voor een op heling gerichte, Zijnsgeoriënteerde benadering. Gebaseerd op zelfacceptatie en zelfliefde, èchte aandacht voor jezelf.
De duurzame liefdesrelatie wordt met recht een smeltkroes van mens-wording en persoonlijke, spirituele ontwikkeling genoemd. Hoe is dat anders als je partner onverbeterlijk AnDDers is - ADD heeft? Hoe ga je daarmee - en vooral ook: met jezelf binnen die relatie - om?
In dit tweede deel werk ik uit wat een Zijnsgeoriënteerde benadering van ADD concreet betekent. Een benadering die ‘empowert’ en aansluit op je ingebouwde vermogen en drang tot zelfverwerkelijking. Het begint bij acceptatie van alles wat er is. Bij zelfacceptatie.
