ADD-relaties gaan zelden over rozen. De ‘emotionele versmelting’ wordt extra belast door de kenmerken van ADD. De weg voorwaarts op het pad der liefde is paradoxaal genoeg: groeien in zelfbewustzijn en autonomie. Groeien in eigenheid (differentiatie) en verdiepende intimiteit gaan hand in hand.
Je hebt ADD en bent in "lockdown". Je emmertje loopt eerder over dan anders. Je voelt je regelmatig rusteloos en lusteloos. Moedeloos soms. Meer dan anders mentaal afwezig, verdwaald in je hoofd, warrig. Wat is er aan de hand? Hoe kan je jezelf helpen er beter mee om te gaan?
In Scattered Minds legt Gabor Maté een overtuigend verband tussen AD(H)D en vroegkinderlijk trauma. Het levert belangrijke ontbrekende puzzelstukjes voor een op heling gerichte, Zijnsgeoriënteerde benadering. Gebaseerd op zelfacceptatie en zelfliefde, èchte aandacht voor jezelf.
Met plezier en succes aan het werk kan heel goed samengaan met ADD (of ADHD). Zolang je maar weet hoe je met jezelf om moet gaan. Je eigen gebruikshandleiding kennen en toepassen. En daar ook ruimte en respect voor durven vragen. Waar moet je zoal aan denken en hoe doe je dat?
In dit tweede deel werk ik uit wat een Zijnsgeoriënteerde benadering van ADD concreet betekent. Een benadering die ‘empowert’ en aansluit op je ingebouwde vermogen en drang tot zelfverwerkelijking. Het begint bij acceptatie van alles wat er is. Bij zelfacceptatie.
Volwassenen met Attention Deficit Disorder (ADD) die willen groeien in hun eigenheid zijn gebaat bij coaching die je in je kracht zet. Een benadering die gebaseerd is op het spirituele principe van Essentiële ontvouwing en het wetenschappelijk gegeven van neuroplasticiteit.
