Innige vriendschap tussen man en vrouw kan zó zegenrijk zijn. Omdat het je hart opent, je in dat proces kwetsbaar en vertrouwd laat zijn. Het zal vroeg of laat óók je verwondingen tegen elkaar aan schuren. Hoe dan innig te blijven als het pijn doet? Ook je hart breken kan openen.
Hoe komt het toch dat mensen met AD(H)D zoveel gevoeliger zijn voor werkstress en burn-out? Het antwoord ligt in de achtergrond ervan: vroegkinderlijk trauma - en de gevolgschade later in de jeugd. Toch is burn-out niet onafwendbaar, ADD geen ramp! Eerste deel van een drieluik.
Hoe komt het dat we ons zo vaak geleefd voelen door een innerlijk krachtenspel? Verkrampt of opgejaagd? Terwijl we ons zo graag vrij en in vrede met onszelf zouden willen voelen! In dit artikel brengen we het superego-complex in stelling: als 'plattegrond' en sleutel tot zelfbevrijding.
ADD-relaties gaan zelden over rozen. De ‘emotionele versmelting’ wordt extra belast door de kenmerken van ADD. De weg voorwaarts op het pad der liefde is paradoxaal genoeg: groeien in zelfbewustzijn en autonomie. Groeien in eigenheid (differentiatie) en verdiepende intimiteit gaan hand in hand.
Het moeten dragen van een mondmasker kan voor mensen met ADD een extra emotionele belasting met zich meebrengen. Waarom is dat? Wat is de relatie met hooggevoeligheid voor oogcontact? En hoe hanteer je de neiging om dan te dissociëren - uit contact te gaan, ook met jezelf?
Je hebt ADD en bent in "lockdown". Je emmertje loopt eerder over dan anders. Je voelt je regelmatig rusteloos en lusteloos. Moedeloos soms. Meer dan anders mentaal afwezig, verdwaald in je hoofd, warrig. Wat is er aan de hand? Hoe kan je jezelf helpen er beter mee om te gaan?
