De oorzaken van relatieproblemen bij ADD liggen doorgaans dieper dan de voor de hand liggende ADD onhebbelijkheden. Je relatie naar een hoger plan trekken vraagt bevrijding van het vermogen kwetsbaar en in verbinding te zijn (ook met jezelf), van hart tot hart. Dat begint dus bij jezelf.
Innige vriendschap tussen man en vrouw kan zó zegenrijk zijn. Omdat het je hart opent, je in dat proces kwetsbaar en vertrouwd laat zijn. Het zal vroeg of laat óók je verwondingen tegen elkaar aan schuren. Hoe dan innig te blijven als het pijn doet? Ook je hart breken kan openen.
Intimiteit, jezelf op een diepgaande manier openstellen voor een betekenisvolle ander, vraagt vrienden te worden met jezelf. Zulke toegenegen vriendschap biedt dan een sleutel tot persoonlijke groei, geluk en levenszin. Juíst in vriendschap tussen man en vrouw. Hoe kan dat werken?
ADD-relaties gaan zelden over rozen. De ‘emotionele versmelting’ wordt extra belast door de kenmerken van ADD. De weg voorwaarts op het pad der liefde is paradoxaal genoeg: groeien in zelfbewustzijn en autonomie. Groeien in eigenheid (differentiatie) en verdiepende intimiteit gaan hand in hand.
De duurzame liefdesrelatie wordt met recht een smeltkroes van mens-wording en persoonlijke, spirituele ontwikkeling genoemd. Hoe is dat anders als je partner onverbeterlijk AnDDers is - ADD heeft? Hoe ga je daarmee - en vooral ook: met jezelf binnen die relatie - om?
