… meer over Kind-Delen

Kind-delen zijn stukjes Zelf, subpersoonlijkheden, die in je vroege jeugd afgesplitst zijn geraakt. Ze zijn daarbij  verweesd en ‘afgezonken’ naar je teruggetrokken zelf (het ‘weeshuis’). Daarom noemen we ze ook wel weeskinderen. Het zijn aspecten van je die er niet mochten zijn, niet gespiegeld of gestimuleerd werden, niet geliefd of juist verworpen en gekwetst werden. Dus pijn leden – en de reflex van alles dat pijn gedaan wordt is: terugtrekken, uit het contactvlak, uit het bewustzijn.

Dat ‘eronder houden’ kost energie, maar berooft je ook van de levensenergie van die stukjes kinderlijkheid. Bovendien, die weeskinderen blijven hunkeren naar erkenning en liefde – sturen van daaruit je strategische zelf aan. Alleen bereikt de beloning nooit het weeshuis. Soms komen ze boven om het te ‘halen’, maar dan bij er even niet meer bij. Het helen van de verbinding met kind-delen is een belangrijk aspect van Zijnsgeoriënteerde therapie. Meer hierover in:

Burn-out risicofactoren – wie valt ten prooi?

Waar de één in dezelfde situatie wel burn-out raakt, kan de ander nog prima (?) doorwerken. Welke persoonlijke risicofactoren maken dat mensen onder verhoogde druk - spanning, onzekerheid, angst, frustratie, zelftwijfel - eerder breken dan andere? Het antwoord in vijfvoud: innerlijke druk.

Ga naar de bovenkant