Je hebt ADD en bent in "lockdown". Je emmertje loopt eerder over dan anders. Je voelt je regelmatig rusteloos en lusteloos. Moedeloos soms. Meer dan anders mentaal afwezig, verdwaald in je hoofd, warrig. Wat is er aan de hand? Hoe kan je jezelf helpen er beter mee om te gaan?
In Scattered Minds legt Gabor Maté een overtuigend verband tussen AD(H)D en vroegkinderlijk trauma. Het levert belangrijke ontbrekende puzzelstukjes voor een op heling gerichte, Zijnsgeoriënteerde benadering. Gebaseerd op zelfacceptatie en zelfliefde, èchte aandacht voor jezelf.
Met plezier en succes aan het werk kan heel goed samengaan met ADD (of ADHD). Zolang je maar weet hoe je met jezelf om moet gaan. Je eigen gebruikshandleiding kennen en toepassen. En daar ook ruimte en respect voor durven vragen. Waar moet je zoal aan denken en hoe doe je dat?
In dit tweede deel werk ik uit wat een Zijnsgeoriënteerde benadering van ADD concreet betekent. Een benadering die ‘empowert’ en aansluit op je ingebouwde vermogen en drang tot zelfverwerkelijking. Het begint bij acceptatie van alles wat er is. Bij zelfacceptatie.
Als je burn-out of AD(H)D-er bent zal je het herkennen: je hoofd zit vol met onrust, allerlei dingen houden je bezig. De contemplatieve staat van ‘mushin’, no-mind-ness, lijkt dan ver weg. Ik leerde dat de sleutel juist ligt in het loslaten van focus, in unfocus. Give it a try!
